Ben Funda anne , 11 aylık ve 3,5 yaşında iki oğlum var. Hayatın kariyerden , işten daha güzel anlamları olduğunu bana onlar öğretti. Ufak tefek yazılar dışında gerçek anlamda yazmaya onlarla başladım diyebilirim. Çünkü sanırım anne rıuhum içindekileri anlatıcak birini aradı , kimse olmadığında bunu bir kağıda dökmek istedi. Sonra belki kendi gibi yürekleri bulsun diye de bunları yayınlamaya başladı.
Benim şu an ki hayatım 24 saatin yetmediği ,sürekli koşuşturmadan ibaret bir hayat. Sabah 6 da alarm çalıyor bizim evde .Herkesten önce ben kalkıyorum Bazen alarmdan önce zaten uyanık oluyorum. Çünkü bebeklerin uyku anlayışı çok şakacı . Sonra mümkün olduğu kadar çabuk ve sessiz çocukları hazırlayıp ikisinide huzursuz etmeden arabaya yerleştirip uyumaya devam etmelerini sağlamak en büyük amacım oluyor. Çalıştığım yerin kreşine çocukları bırakana kadar sadece anneyim. Sonra ki geçtiğim kapıda cerrah oluyorum ve hastalarımla ilgileniyorum. Annelik beni daha iyi bir cerrah yaptı. Sanki hastaların gözünden daha iyi bakar hale geldim, empati kurmayı biraz daha öğrendim. Biraz daha insanlığımı hatırladım. Boşvermeyi boşverdim. Herşey daha önemli oldu. Eve gidince tükenmemiş olmam gerek , çünkü çalışmak çocuklarınla evde eğlenmene , iyi vakit geçirmene engel olmamalı. Yorgunluk diye birşey olabileceğini düşünmeden yaşamaya çalıştığım bir hayatım var. Bazen gözlerim kapanır gibi oluyor , kahveye dayanıyorum. Bazen bir önceki günden çıkmamış makyajla gidiyorum işe . Ama gülümsemediğim görülmemiştir diyebilirim. Biliyorum çok yoruluyorsunuz , ama o uyuyamadığınız gecelerde camdan kafanızı çıkarıp havayı bir koklayın , güneş doğuyor işte ilk ışıkları deyin iyi gelmedi mi? yavrunun boynundan derin bir nefes çekin. İyileştiremediği şey yoktur evlat kokusunun. Ev mi dağınık yetişemiyor musunuz ? Yardım isteyin. Yardım istemekten çekinmeyin .Biraz olumlu bakın hayata , elinizdekilerin farkına varın . Siz mutlu olduğunuzda herkes daha mutlu olucak , daha az işiniz ters gidicek . Herşeyin yolunda gideceğinin garantisini veremem . Murphy kanunları diye birşey var. Anahtarı evde unutabilirsiniz , tekerleğiniz patlayabilir , çözülmeyecek derdiniz olmasın .Sağlığınız yerinde olsun. Diğer dertler çözülür. Çok mu tükendiniz , en sevdiklerinize sıkı sıkı sarılın.
Ekranın diğer ucundaki anne , bende sana sarılıyorum şimdi , ne güçlü ne güzel kadınsın sen . Öpüyorum yorulan, ülüzen yerlerinden. Çok değerlisin sen . Hadi işlerin rast gitsin . İyi günler .
Teşekkürler güzel anne
YanıtlaSil