BEN KİM MİYİM?SÜPER HAMİLE, SÜPER ANNE , SÜPER ÇALIŞAN, SÜPER YÖNETİCİ

          Merhaba başlığı görünce buda kimmiş dediğinize eminim…..hayır bu hepimizin başına mussalat olmuş sosyal baskıların sadece küçük bir kısmı…Gerçeklere gelince hiçte öyle değil. üniversiteyi bitirdiğim gün  kocaman her şeye gücü yeten olgun birey olduğumu düşünmüştüm. Sırayla gelin öz  güveniyle işe basladım hırs hırs hırs erkekleri yeneceğim, kendimi aileme kendime ispatlayacağım çabası tüm çalışma hayatının yiyip bitiren kadın aşağılamalarıyla uğraşırken; bir baktım “”doktorun birisi hanımefendi  biyolojık saatiniz hızla ilerliyor  çocuk yapmanız gerekiyor “”” duvara carptımmmmmmm dan….üstelik polikistik over hastasıydım…doktorlara göre kısmi   kısırdım  J)

Yas:35  hayatla uğraşırken ne kadarda büyümüşüm…üstelik  anneannem 45 yaşında doğum     yapmıştı. Yani üretken bir genim vardı. Bence  hiçte öyle olmadı…çok ünlü  doktorlara gittim beş dakikalık  muayeneden sonra hiçbir psikolojik durumum düşünülmeden ; ticari bir müşteri gibi algılanarak tüp bebek tedavisine yönlendirildim. Ama söyleniş tarzları fenaaaa yaşım gecikmiş riskliymiş   normal yollarla olmazmış…O dönemlerde niyeyse kendimi eksik görevini tamamlamamış işe yaramazmış gibi hissettim.

Oysaki 35  yaşına  kadar  bu hayata çok değerli katkılarım üretimlerim olmuş ; çok modern hayatta birden bire dünyanın ilk oluşumundaki bir kadın gibi hissetmiştim . Ne acı..

Bir arkadaşımın tavsiyesiyle bir doktora gittim bu daha insancıl , üzerimdeki baskıları anlayabilen ; en azından denemeye değer bulan bir doktordu. Hizmetiniz senin duyguların üzerinden satmaya çalışmıyordu.Gittim İlaçlar testler... Bıktırıcı gebelik testleri ve negatif sonuçlar .Ve sonunda...

Nihayet hamile kalmıştım o havalı doktorlara rağmen. Mutlu mutlu çok mutluydum

Sürekli hastanelerin düşük ihtimalli yatırışları ile geçen 7 ay sonunda kontrolde bebeğin kilosunun çok düşük olduğu görüldü. Doktorun biri bana sizde ufak tefek siniz çocuk çok kilolu olmaz ya demişti. Halbuki ben gebelik zehirlenmesi geçiriyordum. Sancılar 8.ayda dayanılmaz bir hal aldı.Ailemde herkes gayet sağlıklı doğumlar yapmış kimsenin böyle bir tecrübesi yoktu. Peki doktorlarda mı bilmiyordu bu durumu.

…

O an yaşadıklarımdan 10 sayfa yazabilirim . 

Sonunda acil doğum...

bendeki korku yüzünden doğuma girince bebeğimin öleceğini sandım. Doğuma almayın diye hastane koridorlarını çınlatmışım. Ve doğdu Prensesim.

1.270 gr 38 cm prematüre bebeğim vardı artık……

Bundan sonraki küvez  ve eve dönüşleri bir sonraki yazılarımda anlatacağım. Ümidinizi kaybetmeyin. Her şey yolunda Şu anda kilosu boyu normal süper bir kızım var . Takipte kalın. Sevgiyle Kalın….

SEVGİ ÇINAR